Voor wie is de fysiotherapeut?
Jaarlijks gaan zo’n 2,5 miljoen mensen, jong en oud, naar de fysiotherapeut. De redenen zijn divers, maar over het algemeen is er sprake van klachten vanwege een afwijkende houding of omdat het bewegen problemen oplevert.
In deze kan het gaan om sportblessures, klachten die ontstaan zijn tijdens het werk, klachten als gevolg van een ongeval of ziekte, het maken van een “verkeerde” beweging of simpelweg omdat het lichaam ouder wordt.
Wat zijn de doelen van fysiotherapie?
- PREVENTIEF: het voorkomen van aandoeningen.
- PROFYLACTISCH: bij een dreigende aandoening.
- CURATIEF: de aandoening genezen en de oorzaak zoeken.
- PALLIATIEF: het bestrijden/verzachten van de symptomen.
- TRANSFORMEREND: therapie bij blijvend letsel om negatieve gevolgen van de aandoening te beperken.
Wat gebeurt er tijdens de eerste afspraak?
Elke klacht die een patiënt heeft is anders en elk lichaam reageert anders op de behandelingen. Voorafgaand aan de behandeling wordt er eerst een anamnese afgenomen. Dit houdt in dat de fysiotherapeut d.m.v. vragen er achter probeert te komen hoe de klacht is ontstaan. Daarna volgt er een lichamelijk onderzoek waarbij wordt gekeken naar de plaats waar de klacht zich bevindt. Tevens wordt de mate van ernst van de klacht vastgesteld. Uit bovenstaande gegevens wordt een diagnose gesteld. Als laatste wordt er een plan gemaakt voor de te geven behandelingen.
Gedurende de behandelperiode wordt regelmatig besproken of de therapie voldoet aan de hulpvraag van de patiënt. Zo niet dan wordt het behandelplan aangepast. De fysiotherapeut zal dan op een andere wijze invulling geven aan zijn fysiotherapeutisch handelen.
Fysiotherapie in ontwikkeling.
De afgelopen decennia heeft de fysiotherapie zich sterk ontwikkeld. De therapieën en methodieken die gebruikt worden zijn erg verschillend. En fysiotherapeut in het ziekenhuis krijgt met andere aandoeningen cq klachten te maken dan de fysiotherapeut in een verpleeghuis. Een fysiotherapeut in een revalidatiecentrum ziet weer andere problemen dan een fysiotherapeut in de particuliere praktijk. Met betrekking tot het behandelen zien we hetzelfde verschijnsel. In het ziekenhuis wordt vaak anders behandeld dan in een verpleeghuis. Veel fysiotherapeuten specialiseren zich tegenwoordig na de opleiding. De laatste 10 jaar is er een enorm groeiend aanbod aan cursussen en vervolgopleidingen ontstaan, veelal gericht op een bepaalde behandelmethode en doelgroepen van patiënten.
Voorbeelden zijn: manuele fysiotherapie, kinderfysiotherapie en osteopathie. Specialisatie en differentiatie hebben geleid tot veel onduidelijkheid over de fysiotherapie in Nederland. De ontstane onduidelijkheid heeft tot gevolg gehad dat de beroepsgroep de laatste paar jaar professioneel een inhaalslag aan het maken is. Er is hard gewerkt op vele fronten. Verplichte scholing, overleg, voorlichting, het maken van protocollen en wetenschappelijke onderbouwing zijn enkele voorbeelden waar veel energie in is geïnvesteerd. Al deze energie heeft er toe geleid dat de fysiotherapie zich een volwaardig gespecialiseerde positie in de gezondheidszorg heeft verworven.
